05 marca 2024

DDD - emocjonalne zaniedbanie w dzieciństwie i jego wpływ na dorosłe życie

Umów wizytę

Syndrom DDD - czym jest ?

Skrót DDD oznacza Dorosłe Dziecko z rodziny Dysfunkcyjnej. Określa się w ten sposób osobę, która wychowywała się w niedojrzałym systemie rodzinnym w efekcie czego posiada emocjonalne i fizyczne deficyty.

Mogłeś mieć dach nad głową, jedzenie, ubrania, zabawki, dostęp do edukacji jednocześnie doświadczając emocjonalnej nieobecności rodziców, emocjonalnego unieważniania czy psychicznego zaniedbania.

Emocjonalne zaniedbanie w dzieciństwie jest trudne do identyfikacji. O ile fizyczne krzywdy pozostawiają ślad na ciele, o tyle te psychiczne są niewidoczne dla oka.

Temat emocjonalnego zaniedbania ma subtelną naturę i jego objawy mogą być nieoczywiste. Jednocześnie takie doświadczenie silnie wdrukowuje schematy postępowania, które mają negatywny wpływ w późniejszych etapach jego życia.

Dorastanie w deficycie i normalizacja wzorców

Wychowywanie się w środowisku, w którym obecne było zaniedbanie emocjonalne może w efekcie sprawić, że to czego doświadczyłeś postrzegać będziesz za normę. Efekty tego doświadczenia przez długi czas mogą być niewidoczne i objawić się dopiero w życiu dorosłym.

Jeśli doświadczyłeś w dzieciństwie i okresie dorastania zaniedbania emocjonalnego prawdopodobnie wykształciłeś tzw. zachowania kompensacyjne, aby poradzić sobie w życiu. Przykładami takich zachowań mogą być samodzielność ( tzw. "Zosia samosia") lub wycofanie emocjonalne ( trudności w utrzymaniu relacji).

Te zachowania pomogły Ci przetrwać jednak dziś mogą skutecznie hamować Cię i utrudniać Twoje życie.

Jak rozpoznać czy doświadczyło się zaniedbania emocjonalnego w dzieciństwie?

Jednym z objawów mogą być trudności w identyfikacji i wyrażaniu emocji. Może to bezpośrednio wpływać na zdolność do tworzenia i utrzymania zdrowych relacji.

Kolejnym objawem może być opór przed okazywaniem swojej wrażliwości czy bezbronności oraz niechęć do dzielenia się swoimi uczuciami.

Problem z zaufaniem i okazywaniem innym uczuć również mogą wynikać z niezaspokojonych potrzeb emocjonalnych w przeszłości.

Inne charakterystyczne cechy osób DDD to:

umniejszanie własnego potencjału,
autokrytyka,
oskarżanie siebie i widzenie świata w skrajnych, czarno-białych barwach.
niemoc,
poczucie stagnacji,
poczucie zawieszenia czy braku umiejętności dokonywania życiowych wyborów

Terapia DDD

Zmiana swoich automatyzmów nie jest łatwym zadaniem i często potrzebny jest kontakt z terapeutą.

Proces terapeutyczny w przypadku syndromu DDD polega przede wszystkim na wyjściu ze starego, niekorzystnego schematu postępowania. W trakcie terapii klient uczy się jak radzić sobie z trudnościami w inny niż dotychczas sposób.

W związku z tym, że Dorosłe Dziecko musiało nauczyć się metod przetrwania w dysfunkcyjnym środowisku, dzisiaj jako dorosła osoba potrzebuje dostrzec, że te mechanizmy nie mają już zastosowania i zacząć świadomie wybierać to co dla niego korzystne. Jest to proces często bolesny, gdyż polega na porzuceniu dotychczasowej iluzji rodziny.

Jednocześnie jest to jedyna droga do poprawy jakości swojego życia i powrotu do równowagi.

"Jeśli doprowadzisz do porządku swoje wnętrze - to co na zewnątrz samo ułoży się we właściwy sposób"

Ekhart Tolle

Psychoterapia Warszawa

Ewa Puławska Psychoterapia Gestalt

tel. +48 694 112 713